ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ

Αυτή θα είναι ήττα!

Όταν η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έχεις να επιδείξεις μέχρι τώρα είναι η σύμβαση για τα λαχεία στον κρατικό ΟΠΑΠ, τότε θα πρέπει να θεωρούμε μεγάλη τύχη να μην αλλάξει το σημερινό καθεστώς και να παραμείνει το ΤΑΙΠΕΔ υπό ελληνικό έλεγχο. Η μάχη των αποκρατικοποιήσεων έχει χαθεί...

Να είμαστε ειλικρινείς: Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι το αγαπημένο άθλημα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Κάθε άλλο! Είναι μία αβαρία με την οποία ασχολείται επειδή κάποιοι εκεί στις Βρυξέλλες το θεωρούν ιδιαίτερα σημαντικό. Αν ήταν στο χέρι τους θα κρατικοποιούσαν οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρεία λειτουργεί ακόμη σε αυτή την χώρα.

Η μάχη των ιδιωτικοποιήσεων δεν χάθηκε τώρα. Είχε χαθεί από την ώρα που η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε εναποθέσει τις ελπίδες της στους σεΐχηδες. Αυτό καταλάβαιναν οι άνθρωποι κι αυτό έκαναν. Γι΄ αυτούς κάθε συναλλαγή του δημοσίου θα έπρεπε να έχει μέσα και καμήλες.

Τον τελευταίο χρόνο δημιουργήθηκαν ελπίδες για κάτι καλύτερο και η αλήθεια είναι ότι έγιναν προσπάθειες να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος. Αυτό όμως ήταν αδύνατο να γίνει. Τουλάχιστον όχι με αυτό το επίπεδο οργάνωσης του ΤΑΙΠΕΔ. Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν σε συμβούλους για να έχουμε ένα αποτέλεσμα ανάξιο λόγου.

Κι εκεί που θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το κλίμα στην αγορά με τους διαγωνισμούς του ΟΠΑΠ και της ΔΕΣΦΑ και να "θάψουμε" κατά κάποιο τρόπο τα νέα Ορλωφικά με την ΔΕΠΑ, ήρθε η υπόθεση των λαχείων και προκάλεσε αλλεργία στις Βρυξέλλες. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με τον ΟΠΑΠ, το σενάριο να αναλάβει η τρόικα την διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ είναι ένα σενάριο που βρίσκεται τόσο κοντά στο να γίνει πραγματικότητα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

Η αίσθηση που υπάρχει σε κύκλους στην Ευρώπη είναι ότι η διαπλοκή έχει πολύ ισχυρές ρίζες στην χώρα και ότι το συμφέρον της επιβάλλει να σαμποτάρει οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης. Αρχίζει, λοιπόν, και δημιουργείται η ισχυρή πίστη ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα προχωρήσουν μόνο αν πάρουν αυτοί τα ηνία στα χέρια τους.

Ο συλλογισμός μπορεί να είναι σωστός, αλλά μια πράξη "επίταξης" του ΤΑΙΠΕΔ θα είναι η ομολογία της αδυναμίας της χώρας να βρει μόνη της την πόρτα της εξόδου από την κρίση. Κι είναι ουτοπιστικό να πιστεύει κανείς ότι θα έρθουν οι δανειστές μας για να κάνουν εκείνα που δεν θέλουμε να κάνουμε εμείς. Οι δανειστές θα θελήσουν μόνο να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους. Εμείς θα αναρωτιόμαστε πως αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχτούν τόσο άσχημα και θα κάνουμε μερικές δεκαετίες να συνέλθουμε από τις ολέθριες συνέπειες μιας ακόμη εθνικής ήττας.

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr