Η δημιουργία ρευστότητας είναι μονόδρομος για κυβέρνηση και τράπεζες

Eίναι πια γενικά αποδεκτό ότι η χώρα πρέπει να μπει το ταχύτερο δυνατό σε αναπτυξιακή τροχιά. Αλλη λύση για να βγούμε από την κρίση δεν υπάρχει. Αλλά ούτε και υπάρχει άλλος τρόπος διαμόρφωσης αναπτυξιακής προοπτικής αν οι επιχειρήσεις και η αγορά δεν αποκτήσουν μια ικανοποιητική ρευστότητα.


Μοιραία το βάρος πέφτει στις τράπεζες αλλά και στην κυβέρνηση. Δική τους ευθύνη και υποχρέωση είναι να δημιουργήσουν την αναγκαία ρευστότητα. Οι τράπεζες λύνοντας το



 πρόβλημα των δανειοδοτήσεων και η κυβέρνηση περιορίζοντας σταδιακά τις φορολογικές επιβαρύνσεις της. Οποιαδήποτε άλλη τακτική μάς βυθίζει όλο και βαθύτερα στο τέλμα της ύφεσης και σκοτώνει την ελπίδα για υπέρβαση της κρίσης μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.


Απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχή ενίσχυση της ρευστότητας είναι η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων που ήδη υπάρχουν, τόσο έναντι των τραπεζών όσο και του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. 

Δεν αρκεί να σχεδιάζονται και να προωθούνται ρυθμίσεις σταδιακής εξόφλησης των οφειλών αν αυτές δεν έχουν λάβει υπόψη τους την πραγματική οικονομική δυνατότητα των οφειλετών, γιατί μόνο έτσι θα λειτουργήσουν και θα αποδώσουν.


Οφείλουν, κατά συνέπεια, οι τράπεζες να επανεξετάσουν τα «κόκκινα» δάνεια ακόμη και ένα προς ένα και να εφαρμόσουν σε κάθε περίπτωση την αποτελεσματικότερη συνταγή. 

Οπως, επίσης, οφείλουν να αυξήσουν τις δανειοδοτήσεις τους προς τις υγιείς επιχειρήσεις, διασφαλίζοντάς τες με την απαραίτητη ρευστότητα για να κινηθούν στην αγορά και να δώσουν στην οικονομία την ώθηση που χρειάζεται.


Ωστόσο, η όποια τραπεζική πρωτοβουλία δεν θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αν το κράτος δεν παίξει σωστά τον δικό του ρόλο και δεν πάψει να στραγγίζει την αγορά μέσω νέων κάθε τόσο φόρων, χαρατσιών και εισφορών. 

Μικρό είναι πια το ποσοστό των πολιτών αυτής της χώρας που έχουν την οικονομική δυνατότητα να διαθέσουν μέρος του εισοδήματός τους σε αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών. Και με την πάροδο του χρόνου και τη συνέχιση της ασκούμενης πολιτικής, η δυνατότητά τους αυτή θα περιορίζεται καθημερινά όλο και περισσότερο.


Οι ανατροπές των πρακτικών που σήμερα εφαρμόζονται θα πρέπει να αρχίσουν το ταχύτερο δυνατό. Περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις δεν υπάρχουν.