1) Μονά ζυγά για τα δικά τους παιδιά στην ΕΡΤ...

Περί τα 120 εκατ. ευρώ προβλέπει το σχετικό σχέδιο νόμου για το κόστος της απόλυσης των 2.600 εργαζομένων της ΕΡΤ. Αν διαιρέσουμε το ποσό αυτό αναλογούν περίπου 45.000 ευρώ κατ’ άτομο...

Εάν συναρμολογήσουμε ολόκληρη την εικόνα όμως, το ποσό αυτό μοιάζει περισσότερο με bonus παρά με αποζημίωση, καθώς οι 2.000 από τους 2.600 απολυμένους  προβλέπεται να επαναπροσληφθούν.

Την ίδια ώρα περίπου 1.000 Έλληνες καθημερινά χάνουν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα και προστίθενται στη «χωματερή» του 1,5 εκατ. των ανέργων...

Καθώς οι περισσότεροι από αυτούς απολύονται από επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, δεν λαμβάνουν καμιά αποζημίωση και φυσικά δεν υπάρχει πουθενά στον ορίζοντα η πιθανότητα της επαναπρόσληψης.

Αν πιστεύαμε στις θεωρίες συνωμοσίας, θα ήταν εύκολο να συνάγουμε το συμπέρασμα πως το «λουκέτο» στην ΕΡΤ το προκάλεσε το ίδιο το παρακράτος των συνδικαλιστών και πελατών των κομμάτων, για να εξασφαλίσει ένα ακόμη  bonus στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης και κυρίως ενόψει του κινδύνου του δημοσιονομικού εκτροχιασμού και μιας άτακτης κατάρρευσης της χώρας...

Η συγκεκριμένη οικονομική δοσοληψία όμως είναι  ένας μηχανισμός μηδενικού αθροίσματος.  Ήτοι, τα κέρδη του ενός είναι ζημιά κάποιου άλλου...

Στην προκειμένη περίπτωση είναι ζημιά του φορολογούμενου που θα πληρώσει το λογαριασμό. Μεταξύ των ανώνυμων φορολογουμένων, φυσικά συμπεριλαμβάνεται και το 1,5 εκατ. των ανέργων, των χιλιάδων Ελλήνων του ιδιωτικού τομέα που έχει μείνει χωρίς εισόδημα και ψάχνει στα σκουπίδια για υπολείμματα πρωτεϊνών...

Το πελατειακό πολιτικό σύστημα δεν ορρωδεί προς ουδεμιάς αναστολής ή εντροπής προκειμένου να εξασφαλίσει και μετά το θάνατο της οικονομίας και της χώρας τους πελάτες που αποτελούν τη βάση της πυραμίδας της πολιτικής εξουσίας και της κρατικοδίαιτης οικονομίας του.

Η αριστερά με δεκαετίες αγώνες υπέρ των πολιτικά και οικονομικά αδικημένων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων των προνομιούχων και των διεφθαρμένων, καλύπτοντας την ένδεια του κοινού περί του δικαίου αισθήματος με οικονομίστικες αρλούμπες και θολές συνθηματολογίες περί αλληλεγγύης.

Όπως έχει διδάξει και ο Μαρξ όμως στην οικονομία τα πράγματα είναι απλά αρκεί να ακολουθήσει κάποιος τα ίχνη του χρήματος. Ήτοι εν προκειμένω,  ποιος πληρώνει και ποιος εισπράττει.

Δεν είναι τυχαίο πως απειλούν κάθε φωνή που είναι διαφορετική και δεν υποστηρίζει τα κατεστημένα συμφέροντά τους. Οι ένοχοι απειλούν, οι δίκαιοι αγνοούν την ανυπόστατη κριτική.

Αν νομίζετε πως η ΕΡΤ είναι η μοναδική περίπτωση που το κομματικό κράτος αμείβει εκτάκτως τα δικά του παιδιά κάνετε λάθος.

Για να κλείσουν την Ολυμπιακή Αεροπορία που απομυζούσε για δεκαετίες τον ελληνικό λαό για να ψαρεύει η κομματική νομενκλατούρα  «φρέσκο κρέας» αεροσυνοδών αποζημίωσαν τους απολυμένους της με 1,3 δισ. ευρώ περί τις 230.000 κατά κεφαλήν για να τους προσλάβουν στη συνέχεια μαζί με τους άλλους αργόμισθους στο δημόσιο.

Πληρώσαμε κάτι παραπάνω, αλλά από τον καιρό που ιδιωτικοποιήθηκε η Ολυμπιακή κάποιος μπορεί να προγραμματίσει τα ταξίδια και τις δουλειές του, αφού τα αεροπλάνα πλέον φτάνουν και φεύγουν στη ώρα τους...

Θέλετε να μιλήσουμε για τις περίφημες εθελούσιες του ΟΤΕ που έκαναν πλούσιους διάφορους προνομιούχους του συνδικαλιστικού παρακράτους που κυβερνά τον τόπο;

Είναι άπειρα τα παραδείγματα λεηλασίας του δημόσιου χρήματος από το κομματικό παρακράτος με διακομματική και υπερκομματική ανοχή και σφραγίδα.

Η κατάφορη αδικία που γίνεται σε βάρος της πλειοψηφίας των Ελλήνων  αυξάνει την απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος  και οι ηλίθιοι που ανέχονται αυτή τη κατάσταση κάποια στιγμή θα τρίβουν τα μάτια τους, όταν ο ελληνικός λαός μη αφηνόντάς του καμιά διέξοδο θα επιλέξει πολιτικά να κάνει άλμα στο κενό…
 

2)Φορολογική ταφόπλακα..


Από τον τοίχο του George Billinis στο φ/β


Η φορολογική αρχή δεν θα αναγνωρίζει, όπως αναφέρει το νέο πολυνομοσχέδιο, τις δαπάνες τόκων των επιχειρήσεων, εάν τα επιτόκια είναι ανώτερα από το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων του Δημοσίου (4,35%) και τα έξοδα τόκων είναι ανώτερα του 10% των φορολογητέων κερδών.
Δηλαδή το ΥΠΟΙΚ θέτει πλαφόν στα επιτόκια δανεισμού;
Και ο Τιτάνας που εξέδωσε ομολογιακό δάνειο με επιτόκιο 8,75%;
Και ο ΟΤΕ που το εξέδωσε με 7,875%;
Και τα ΕΛΠΕ, με 8%;


Εάν ψηφιστεί αυτή η διάταξη, θα πέσει το γέλιο της αρκούδας. Οι μισές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας πληρώνουν για εξυπηρέτηση δανεισμού μεγάλο ποσοστό των EBITDA. Ακόμη κι αν η τελική γραμμή είναι ζημιογόνος.


3) Το εύηθες καταγελασθέν ηφανίσθει...


Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερώτερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους.
Βλέπε: Το εύηθες καταγελασθέν ηφανίσθει...

4) Διαλύονται οι αλυσίδες...
 

Θυμάμαι στις "χρυσές εποχές" πολλές αλυσίδες θεωρούνταν πιο σίγουρη επένδυση και από ομόλογα και τώρα "ζορίζονται".
Δυστυχώς πολλές εταιρείες διατήρησαν εν μέσω κρίσης High profile στρατηγικές πιέζοντας ταυτόχρονα τους franchisees, αντί να συνδυάσουν τα πλεονεκτήματα μικρής και μεγάλης επιχείρησης κατάφεραν και συνδύασαν τα μειονεκτήματα...

Όσο σκληρή και αν είναι μια κρίση οφείλεις να επιδιώκεις την προσαρμογή στις συνθήκες...
Βλέπε: Διαλύονται οι αλυσίδες...